Lichtzinnig?

Verbaasd – oké en misschien een béétje gekrenkt – was ik toen ik op een recente LinkedIn-post kritiek kreeg van medewoordvoerders. ‘Lichtzinnig’ noemden ze mijn drie maanden-programma, waarin je als communicatieprofessional de fijne kneepjes van het woordvoerders/persvoorlichters-vak leert. Want, zo luidde het commentaar: een goede persvoorlichter word je door jarenlange ervaring. Zoals een chauffeur beter wordt naar mate hij meer kilometers maakt.


Hoewel ik geen behoefte voel om mij te verdedigen – live and let live en zo, hield het me toch bezig. Het roept de vraag op of het woordvoerderschap iets is dat je alleen kunt leren in de praktijk. Een terechte vraag. Het antwoord van mijn criticasters is ‘ja’. Zij zien het als een vak dat je alleen leert door te doen. Ze hebben gelijk, deels in ieder geval. Alleen door vallen en opstaan ontwikkel je door de jaren heen dat onmisbare fingerspitzengefühl.


Maar zoals een chauffeur toch echt eerst zijn rijbewijs moet halen voor hij de weg op mag, zijn er verschillende basisvaardigheden waar je als persvoorlichter of woordvoerder niet zonder kunt. Het schrijven van een (succesvol) persbericht ligt het meest voor de hand. Maar dat geldt ook voor de do’s en don ’ts in contact met de pers, reputatiemanagement, strategisch adviseren tijdens crisis of de verschillende manieren waarop je free publicity kunt genereren.

Eigenzinnig
Veel vakgenoten hebben dit alles geleerd in de praktijk, ikzelf incluis. Dat ging prima, maar ik had het achteraf prettig gevonden om eens te sparren met een collega-woordvoerder, te leren van de fouten van een ander of inzicht te krijgen in de theorie achter de dagelijkse praktijk. Ik had me zekerder gevoeld, was waarschijnlijk sneller gegroeid in mijn rol. Precies daarom ben ik begonnen met Pressing Matters en bied ik nu dus, naast het drie maanden-programma, trainingen aan waarin ik theorie en praktijk van het voorlichtersvak combineer. Tikje lichtzinnig? Mwah. Eigenzinnig past me beter.

 Meer informatie of inschrijven